Obecnie mamy do czynienia z licznymi zagrożeniami psychospołecznymi w pracy ze względu na zmiany w jego środowisku oraz współczesny charakter zatrudnienia.
Obecnie mamy do czynienia z licznymi zagrożeniami psychospołecznymi w pracy ze względu na zmiany w jego środowisku oraz współczesny charakter zatrudnienia. Poprzednia wizja angażu opierała się na stałym miejscu pracy, aż do emerytury. Zmianie uległ także charakter relacji między pracownikiem a pracodawcą. Obecna sytuacja gospodarcza coraz rzadziej zapewnia gwarancję zatrudnienia przez dłuższy okres czasu.
Praca na umowę o dzieło czy zlecenie, niepełny wymiar godzin, rozwój agencji pracy tymczasowej to tylko niektóre z przeobrażeń, które dokonały się w przeciągu ostatnich lat. Bardzo dużym zagrożeniem dla pracownika jest niepewność związana z utrzymaniem stanowiska. Ludzie biorą oferty, które nie są związane z ich wykształceniem czy zainteresowaniami, ponieważ ówczesna sytuacja na rynku zmusza ich do podejmowania prac, które są dostępne, bez względu na osobiste preferencje. Na bazie tych czynników powstało nowe pojęcie – prekariat. Jest to nazwa grupy osób, które charakteryzuje nieprzewidywana przyszłość i niepewna egzystencja. Według badań Eurostatu ponad 27% Polaków jest zagrożonych biedą lub wykluczeniem społecznym, a ponad 50% mieszkańców Polski nie może pozwolić sobie na pokrycie niespodziewanego wydatku finansowego w wysokości 900 zł. Odnotowuje się brak zagwarantowania podstawowych właściwości związanych z miejscem pracy, takich jak: dopasowanie pensji do wykonywanych zadań, zapewnienie doszkalania i kształcenia pracownika czy też pewność wykonywania odpowiednich do posady obowiązków. Aktualnie lojalność i przywiązanie do organizacji nie powodują sukcesu zawodowego ani rozwoju kariery w tym przedsiębiorstwie, jak to było wcześniej. Obecna sytuacja na rynku związana z konkurencyjnością formuje elastyczność pracy, przejawiającą się wykraczaniem obowiązków poza zakres wymagań na danym stanowisku, oraz elastyczność zatrudnienia, która związana jest z przyjmowaniem osób w określonym przedziale czasowym.
Brak poczucia bezpieczeństwa w związku z zatrudnieniem powoduje niepokój, który dotyczy zarówno obawy przed zwolnieniem, jak i pogarszającymi się warunkami pracy, np. brakiem perspektyw na rozwój, obniżką pensji czy też nadmiarem obowiązków. Co ciekawe, przedłużający się stan odczuwającego zagrożenia może mieć tak samo poważne konsekwencje, co utrata pracy.
