Twoje dziecko jest marudne, ignoruje Twoje polecenia, unika spędzania czasu z Tobą, gramoli się na kolana wyłącznie Twojemu partnerowi i to z nim chce się bawić,
Twoje dziecko jest marudne, ignoruje Twoje polecenia, unika spędzania czasu z Tobą, gramoli się na kolana wyłącznie Twojemu partnerowi i to z nim chce się bawić, a na rodzinnych spotkaniach rozgłasza, że bardziej kocha tatę?
Ty czujesz się podle, bo starasz się być jak najlepszą mamą, dajesz mu wszystko, co najlepsze? Zastanawiasz się, co złego zrobiłaś, gdzie popełniłaś błąd?
Jeśli odpowiedziałaś na te pytania twierdząco, to należy odgadnąć przyczynę takiego zachowania malucha a następnie znaleźć sposób, w jaki rozwiązać ten problem, bo jedno jest pewne – nie jest to komfortowa sytuacja.
Warto mieć na uwadze to, że być może jest to chwilowa zmiana w zachowaniu dziecka, wynikająca z jakiegoś wydarzenia, które miało miejsce niedawno. Przypomnij sobie, czy przypadkiem nie nakrzyczałaś na nie bez większej przyczyny. Być może ono niechcąco stłukło Twój ulubiony wazon albo przyniosło uwagę w dzienniczku za uderzenie kolegi, który ciągle je zaczepiał? Jeśli coś takiego miało miejsce, to warto z dzieckiem spokojnie o tym porozmawiać. Zapytać, czy to z tego powodu czuje złość i niezależnie od odpowiedzi zapewnić, że bardzo je kochasz i nie chciałaś dla niego źle.
Kolejną przyczyną może być wpływ rówieśników. Może Marysia znów chwaliła się, że ma najfajniejszą mamę na świecie, bo codziennie zabiera ją na lody a z kolei Tomek opowiadał, że jego mama wcale nie każe mu sprzątać w pokoju i pozwala jeść zamiast obiadu czekoladę? Oczywiście są to tylko dziecięce fantazje, ale być może Twoje dziecko uznało, że nie jesteś tak samo „fajna” jak inne mamy, bo ciągle każesz mu jeść warzywa a na lody chodzicie wyłącznie w weekendy? Poczuło się gorzej traktowane niż inne dzieci. Zastanów się, w jaki sposób opiekujecie się dzieckiem z partnerem. Kto jest od wydawania poleceń a kto od spędzania czasu na zabawie? Każde z Was powinno być odpowiedzialne na równi za jedno i za drugie. Zauważyłaś jakąś dysproporcję? Może czas to zmienić?
Jeśli żadna z powyższych opcji nie wydaje Ci się być przyczyną dziwnego zachowania malucha a ono nie chce samo powiedzieć, dlaczego tak się zachowuje, porozmawiaj z jego wychowawczynią, babcią lub inną osobą, która ma z nim dobry kontakt. Może dziecko otworzy się przed nią? Przede wszystkim jednak bądź cierpliwa, radosna, nie unoś się. Zagrajcie z całą rodziną w grę planszową, na którą zawsze brakuje czasu. Idźcie na długi spacer do lasu. Bawcie się dobrze. Na efekty nie będzie trzeba długo czekać.
